بی تو من با غم پنهان لحظه ها چه کنم؟.............

هفته ای که گذشت، خوب بود و خدارو بابتش خیلی خیلی شاکرم...

اول تولدم...اینکه خدای مهربونم این توفیق رو بهم داد که فرصت این رو پیدا کنم که شمع 42 سالگیم رو هم فوت کنم...و پیغامهای لذت بخش تولدم....از طرف کسانی که دوسشون دارم و اونها هم دوسم دارند...شاید صدتا پیام تبریک تولد پاسخ دادم (حضوری، تلفنی، اس ام اس، تلگرام، واتساپ، اینستاگرام،...) و برام لذتبخش بود خیلی...خدایا شکرت...

.

دوم اینکه در روز عید غدیر توفیق داشتم که در حرم امام رضا(ع) باشم...برای همه دوستان وبلاگی هم دعا کردم و از خدا براتون آرامش و سلامتی خواستم...معنای طلبیده شدن رو به وضوح فهمیدم...

.

دلتون آروم...

تنتون سلامت...